| تعامل هوش فضایی و هوش مصنوعی در فرآیند طراحی معماری با تاکید بر خودکارآمدی دانشجویان معماری |
| کد مقاله : 1084-NAEC |
| نویسندگان |
|
سمیرا مهرافزا *1، فریبا دمیرچی2 1استادیار دانشگاه بین المللی اهل بیت(ع) 2استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد خدابنده |
| چکیده مقاله |
| در دنیای معاصر، هوش مصنوعی به عنوان یکی از ابزارهای قدرتمند در زمینه‌های مختلف، به ویژه معماری، شناخته می‌شود. هوش فضایی به عنوان یکی از هشت نوع هوش مطرح شده توسط هاوارد گاردنر، تأثیر عمیقی بر فرایند طراحی معماری دارد. این مقاله به بررسی ارتباط بین هوش فضایی و هوش مصنوعی در معماری می‌پردازد و تأثیرات متقابل این دو حوزه را تحلیل می‌کند.هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه هوش فضایی از هوش های چندگانه گاردنر با تاکید برخودکارآمدی دانشجویان معماری و ارتباط آن با هوش مصنوعی بعنوان ابزار طراحی معماری است. سوال اصلی تحقیق این است که آیا بین هوش فضایی با خودکارآمدی دانشجویان معماری و هوش مصنوعی بعنوان ابزار طراحی معماری ارتباطی وجود دارد؟روش تحقیق به لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و به لحاظ جمع آوری اطلاعات جزء تحقیقات توصیفی بوده و در این تحقیق برای جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات، روش کتابخانه‌ای و میدانی به صورت همزمان مورد استفاده قرار گرفت. در بخش کتابخانه‌ای، مبانی نظری تحقیق از کتب و مجلات تخصصی فارسی و لاتین گردآوری شد. در طی این تحقیق بر رابطه معنادار و مثبت بین هوش های فضایی و هوش ریاضی-منطقی از هوش های چندگانه گاردنر و خودکارامدی تحصیلی دانشجویان معماری دلالت دارد. یافته های تحقیق حاضر مبنی بر این است که کاربرد هوش مصنوعی نه تنها باعث خلاق تر شدن یاددهی در سرکلاس های طراحی می شود ، بلکه در یادگیری دانشجویان معماری که سطح هوش فضایی و منطقی ریاضی متوسطی دارند نیز تاثیر خواهد داشت. |
| کلیدواژه ها |
| هوش های چندگانه گاردنر، هوش فضایی، هوش مصنوعی،معماری |
| وضعیت: پذیرفته شده |
