همگرایی هوش مصنوعی واینترنت اشیا و نقش آن در ایجاد تحول بنیادین ونوآوری های عصر انقلاب صنعتی پنجم

کد مقاله : 1234-NAEC (R1)

نویسندگان

علیرضا جوشن * دانشگاه گیلان

چکیده مقاله

هدف: هدف این پژوهش، بررسی نقش محوری همگرایی هوش مصنوعی و اینترنت اشیا (AIoT) به عنوان موتور محرک و توانمندساز اصلی برای تحقق سه رکن بنیادین انقلاب صنعتی پنجم، یعنی انسان‌محوری، تاب‌آوری و پایداری است. روش‌شناسی: این مقاله با استفاده از روش مرور نظام‌مند (Systematic Review) انجام شده است. جستجو در پایگاه‌های داده معتبر علمی (Scopus, Web of Science, IEEE Xplore, Google Scholar) با کلیدواژه‌های کلیدی مرتبط با صنعت 5.0 و AIoT برای بازه زمانی ۲۰09 تا ۲۰۲۵ صورت گرفت و مقالات منتخب بر اساس معیارهای ورود و خروج، غربالگری و تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهد که AIoT به طور مستقیم به تحقق اهداف سه‌گانه صنعت 5.0 کمک می‌کند. در بعد انسان‌محوری، از طریق توسعه ربات‌های همکار (Cobots) و رابط‌های پیشرفته انسان-ماشین (HMI)، همکاری ایمن و مؤثر انسان و فناوری را ممکن می‌سازد. در حوزه تاب‌آوری، با پیاده‌سازی نگهداری پیش‌بینانه و زنجیره‌های تأمین هوشمند، ظرفیت صنایع را برای مقابله با اختلالات افزایش می‌دهد. در زمینه پایداری، از طریق مدیریت هوشمند انرژی و منابع و حمایت از اقتصاد چرخشی، به کاهش اثرات زیست‌محیطی کمک می‌کند. چالش‌های کلیدی شناسایی شده شامل امنیت داده، حریم خصوصی و نیاز به مهارت‌های جدید است. نتیجه‌گیری: همگرایی AI و IoT یک پارادایم فناورانه کلیدی است که پتانسیل تحول‌آفرینی در گذار به صنعت 5.0 را دارد. با این حال، بهره‌برداری کامل از این پتانسیل نیازمند یک رویکرد استراتژیک از سوی مدیران و سیاست‌گذاران برای مدیریت چالش‌های فنی، امنیتی و مهارتی است.

کلیدواژه ها

صنعت 5.0، هوش مصنوعی(AI)، اینترنت اشیا (IoT)، همگرایی(AIoT)، انسان‌محوری، تاب‌آوری، پایداری.

وضعیت: پذیرفته شده